1. Udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami
2. Prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie
3. Sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie
4. Reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.
5. Wykonywanie niezależnego audytu funkcji podatkowej

Ustawa o doradztwie podatkowym i przepisy szczególne uprawniają doradców podatkowych do:

• występowania przed wojewódzkimi sądami administracyjnymi i Naczelnym Sądem Administracyjnym, w tym do sporządzania środków zaskarżenia (także jako tzw. pełnomocnicy z urzędu);
• korzystania z wolności słowa w ramach wykonywanego zawodu; w przypadku jej nadużycia, doradca podatkowy wyjęty jest spod jurysdykcji prawa karnego (immunitet materialny), ponosi tylko odpowiedzialność dyscyplinarną;
• zasiadania w organach nadzorczych spółek z udziałem Skarbu Państwa;
• poświadczania dokumentów za zgodność z oryginałem w ramach postępowań podatkowych, administracyjnych i sądowoadministracyjnych (zawarte w odpisie dokumentu poświadczenie zgodności z oryginałem przez występującego w sprawie pełnomocnika strony będącego doradcą podatkowym ma charakter dokumentu urzędowego);
• udzielania nieodpłatnej pomocy prawnej w zakresie prawa podatkowego;
• założenia i prowadzenia spółki partnerskiej z innymi doradcami podatkowymi, adwokatami lub radcami prawnymi[10];
• wykonywanie audytu działalności finansowej fundacji rodzinnej.